We zijn al een paar keer eerder in Kroatië op vakantie geweest, maar nu gebruiken we het land alleen voor de doorreis richting Slovenië. Als het kan rijden we ‘binnendoor’ ofwel niet over de snelweg. Maar dat betekent ook dat we niet heel veel kilometers maken op een dag. Daarom is Kroatië een mooie tussenstop, op onze weg naar het meer van Bled. Dat is een bekend gebied in Slovenië. Rudolf wil het heel graag zien en normaal rijden we daar alleen langs. Nu gaan we er op bezoek bij camping Bled, hebben gereserveerd want dat is daar zeker nodig.
Bosnië uit
Op zondag rijden we Bosnië uit en steken de grens over naar Kroatië. Het is de eerste grens waar we wat uitgebreider gecontroleerd worden. Misschien komt het omdat ik zei dat we niets hadden aan te geven, maar alleen een hond bij ons hadden. Aan de andere kant zagen we meer auto’s voor ons gecontroleerd worden. Liever open zijn, dan dat ze het opeens zien en dan verder gaan zoeken.
Dus de chip van Misty werd gecontroleerd. Achterklep auto open, stonden daar ineens twee mannen in uniform die haar met een apparaatje probeerde te onderzoeken. Zij helemaal trillen, wat is dat allemaal voor gedoe. Ze deed het super, geen geblaf, geen grommen, ze liet het gebeuren. Daarna gaf ik een koekje aan de douane man, zodat hij dit aan haar kon geven. Daarna was het helemaal goed.
De douane wilde ook nog even in de caravan kijken. Ik de deur open, zet ik speciaal het trapje neer, hoefde dat niet. Hij keek alleen even om het hoekje, zag de plantjes die van plastic waren en dat was goed. Niet wetende dat ik ‘echte’ plantjes onder tafel had staan. Die heb ik in Griekenland gekocht en doen het nog steeds goed.
Het was helemaal prima, hij bedankte me en we mochten doorrijden. Al met al een leuke ervaring.
Kroatië in
We dachten dat er nog een controle kwam om Kroatië in te gaan, maar dit was het. We waren in Kroatië. Op zoek naar de camping waar we in 2014 ook geweest zijn.
Natuurlijk hebben we hem gevonden. Camping Borje, iets ten zuiden van de Plitvice meren. Een ruim opgezette camping die veel gebruikt wordt door mensen die de Plitvice meren willen bezoeken. Dat gaan wij deze keer niet doen. Voor diegene die het wel een keer gaat doen, het park gaat om 07.00 uur open. Maak daar gebruik van en zorg dat je er vroeg bent, want het kan er erg druk zijn.
Ook in dit deel van de Balkan is flink gevochten tijdens de balkan oorlog. Langs de Bosnische grens zie je meerdere huizen met kogelgaten, of huizen die opnieuw opgebouwd zijn / worden. Bij Plitvice zie je er niks meer van, daar is alles gerestaureerd, maar ga je iets verder van de meren af dan is het duidelijk zichtbaar.
We gaan dus niet naar Plitvice, maar wel naar Zeljava Air Base. Als je van Kroatië naar Bosnië rijdt, kan je vlak voor de grens rechtsaf slaan naar Zeljave. Achter het dorp ligt de grootste ondergrondse luchthaven van het communisme (van Joegoslavië). Gebouwd in de bergen van 1957 tot en met 1970 en gebruikt tot 1992.
Er staan geen routebordjes, maar als je de oude Douglas C-47 Dakota ziet weet je dat je er vlak bij bent. Het verhaal van dit vliegtuig weet ik niet, maar de kogelgaten zijn nog duidelijk zichtbaar. Je kan erin klimmen en het vliegtuig is vol geplakt met stickers. Bijzonder om zo’n vliegtuig van dichtbij te zien. Rudolf is helemaal naar de cockpit gelopen / geklommen, want een echte vloer zit er niet meer in. Ik heb alleen een korte blik naar binnen geworpen en foto’s gemaakt. De hele klimpartij zag ik niet zitten.
Als je dan verder rijdt kom je bij een fantastische bijzondere verlaten plek. Een mega grote landingsbaan, diverse ingangen tot de tunnels en gangenstelsel en meerdere vervallen gebouwen.
De grootste tunnel is een spectaculaire plek, je kan er zelfs met de auto nog naar binnen rijden. Wat Rudolf dan ook doet 😊. Binnen heb je mega sterke zaklampen nodig om iets te kunnen zien. Een lampje van de I-phone is niet genoeg. Het bijzondere is als je een video opname met je I-phone maakt het juist wel goed te zien is wat je voor je hebt. Goede schoenen zijn ook zeker een aanrader. Het kan er nat en glibberig zijn, er liggen stenen en gruis op de grond. Gelukkig had ik mijn bergschoenen aan.
Het vliegveld had plek voor 80 grote MIG vliegtuigen en werd in 1992 vernietigd aan het begin van de Balkan oorlog. Als je verder naar binnen wil schijn je een lokale gids te kunnen huren, hier hebben we over gelezen in de reviews op google. Misschien is een helm dan ook wel handig, in een zij-tunnel hingen de staaldraden en stukken beton goed naar beneden en lagen er grote stukken beton op de grond. Het blijft natuurlijk een Urbex locatie, dus helemaal veilig is het nooit.
Voor de zekerheid hebben we onze ‘roaming’ van de mobiel uitgezet. Het vliegveld ligt tegen de Bosnische grens aan en voor je het weet schakelt hij over naar een Bosnische provider. Dat kan aardig in de kosten lopen.
Verder staat er een groot bord van de Europese Unie, het gebied wordt met geld van de Europese Unie mijnvrij gemaakt. Vooral de gebieden waarop geen asfalt ligt, dus de bossen, de weilanden zijn mogelijk niet veilig en dat wordt nu aangepakt en veilig gemaakt.
Karlovac
Na twee nachten op camping Borje rijden we langs de Kroatisch-Bosnische grens rijden we omhoog naar Karlovac. Camping Slapic is de volgende plek. Wat een heerlijke camping zeg! Veel plek, grote plekken, nieuw sanitair, een restaurant, een zwembad, een wasje draaien kost maar €4,-. Een aanrader als je in Kroatië bent.
Onderweg zien we veel groen, de weg slingert naar het noorden. In de buurt van Karlovac zien we dat ook hier flink gevochten is. Als je de geografische kaart bekijkt is dat ook niet zo gek. Het stuk land van Kroatië bij Karlovac is een smal stuk tussen Bosnië en Slovenië. Als de Serviers de stad hadden kunnen innemen, hadden ze vanaf deze kant ook richting het oosten de hoofdstad Zagreb kunnen afscheiden van de rest van het land.
Het meer van Bled
Het meer van Bled heeft Rudolf altijd al graag willen zien. Als we naar Kroatië rijden, rijden we op de snelweg erlangs en nu nemen we de tijd om er te stoppen. Het ligt net over de grens van Slovenië onder Oostenrijk. ‘Even’ door de Karawankentunnel en je bent er, ik schrijf ‘even’ want vaak staan er files bij de tunnel, helemaal in de zomer.
Is het meer echt zo mooi? Jazeker het is echt zo mooi. Helder water, mooi blauw van kleur en dan het kerkje in het midden van het meer op een eilandje. Op het eilandje ligt de Maria Hemelvaartskerk uit de 9e eeuw. Veel mensen laten zich roeien in een overdekte gondel naar het eiland en mogen dan 45 minuten rondkijken.
Wij bekijken het van bovenaf. Ja, ja, Rudolf heeft bedacht dat we een korte hike gaan maken. De heuvel op waarvan je mooi uitzicht hebt over het meer en de camping. Ik moet mijn wandelstokken mee zegt hij. Oeps! Dan trek ik ook maar mijn bergschoenen aan.
Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Hoewel er ook mensen gewoon op gypmies lopen, zijn er erg veel rotsen en stenen op het pad. Heuvel op merk je het nog niet zo, maar heuvel af merk je dat het flinke afstapjes zijn. Het laatste stuk is een flinke klim over een smal rots pad omhoog. Beloning is wel een prachtig uitzicht over het meer en de camping. We zijn niet de enige, maar dat maakt niet uit.
Het was niet makkelijk voor mij om deze korte hike én klim van 45 minuten te maken, maar het is me wel gelukt. Lastig is dat ik mezelf met andere vergelijk, maar een wijs iemand zei ‘je moet je vergelijken met jezelf’ 😊.
Misty is ook mee naar boven. Op de heenweg gaat dat erg goed, op de terugweg wat minder. Ze is er wel klaar mee. Ze gaat af en toe liggen, of pakt een stok en gaat dan liggen. Gelukkig hebben we veel water voor haar mee, maar ondanks dat is het misschien toch iets teveel klimwerk voor een Duitse Dog.
Terug op de camping hebben we alle drie een heerlijke siësta.
Het meer van Bohinj
Een dag later rijden we naar het meer van Bohinj. Eigenlijk bij het meer van Bled, rechtdoor verder het binnenland in. Ook deze route is prachtig om te rijden, of te fietsen hoewel er geen fietspaden zijn.
Het meer van Bohinj is misschien nog wel mooier dat dat van Bled. Het water is nog helderder, de omgeving is compleet groen, er loopt een wandelpad omheen dat veel rustiger is dan bij Bled én het is minder toeristisch dan bij Bled. We gaan even heerlijk rustig zitten op een bankje genieten van het uitzicht, wat een rust zeg! Misty vindt het heerlijk om even wat stokken te pakken uit het water, later lezen we dat honden het water niet in mogen. Ach ja, wat niet weet, wat niet deert.
Na een leuke wandeling in deze mooie omgeving rijden we weer terug.
Nog even wat boodschappen doen en dan weer heerlijk relaxen op de camping.
Het meer van Bled
Heel veel mensen lopen een rondje om het meer van Bled. Er is een groot wandelpad aangelegd en er zijn diverse stops, restaurantjes, ligweides onderweg. Doordat Bled zo druk bezocht is, lopen heel veel mensen deze ronde.
Wij gaan hem fietsen. Het is maar 8 kilometer, maar door de drukte kan je niet zo snel fietsen. Officieel is het alleen een wandelpad, maar fietsers worden getolereerd.
Het blijft een mooi meer en een mooie omgeving. Aan de andere kant van het meer is de voormalige residentie van Tito (de president van Joegoslavie tijdens het communisme). Het is nu een luxe hotel. Rudolf wil graag een kop koffie drinken op het terras. Je hebt er inderdaad prachtig uitzicht en het is er heerlijk rustig.
We merken nog meer hoe rustig het is als we later op het terras aan het meer bij de camping zitten. Luide muziek, terras helemaal vol, wat een drukte wat een drukte.
Camping Bled
Wij zaten op camping Bled een grote camping direct aan het meer gelegen. Hoewel geen enkele plek direct uitzicht heeft op het meer. Het sanitair is goed en ik vond de douche geweldig. Voor mij een van de beste douches deze reis. We hadden een standaard plek, maar dat kostte toch al €50,- per nacht. Veel goedkoper in de omgeving vind je niet. Alle campings durven top prijzen te vragen. Reserveren is een must anders kan je er niet terecht.
Ondertussen zijn we al weer een klein stukje verder Slovenië in gereden, onderweg naar onze volgende bestemmingen. Via een omweg zullen we richting Nederland rijden, waar we in augustus een maandje zullen verblijven. Er moeten een aantal zaken geregeld worden wat betreft onderhoud aan de auto en caravan. En we willen de familie ook even weer zien.
Er is ook nog een 8 mnd reis – 4 mnd thuis regeling vanuit de Nederlandse overheid, dus daar houden we ook rekening mee.
Voor nu eerst nog een paar mooie bestemmingen in het vooruitzicht.
Warme groet vanuit Maribor Slovenië.
Comments