Het lijkt al weer een eeuwigheid geleden dat mijn moeder arriveerde op Airport Tirana. Ze arriveerde op zondag en donderdagavond hebben wij haar naar het hotel gebracht naast het vliegveld. Zodat ze vrijdagochtend om 06.00 terug kon vliegen naar Nederland. Inmiddels zitten wij al weer in Montenegro, 15 graden kouder dan in Shkodra en het regent de hele dag door. Toch is er veel gebeurd deze laatste week in Albanië.
Shkodër
Op maandag zijn we Shkoder in gegaan. Eigenlijk net zoals alle andere steden is er geen parkeerplaats te vinden en moet je een beetje geluk hebben voor een plekje en dat hadden we. Op dat plekje zijn we wel de 'X' op de achterklep van onze Volvo kwijtgeraakt, die is er waarschijnlijk helemaal uit zichzelf afgevallen......... (not).
We gingen naar de 'Site of Witness and Memory' een museum over het communistische bewind in Shkoder. Tevens is er de mogelijkheid om het oude cellencomplex te bezichtigen. Je ziet de cellen en de kamer waar mensen verhoort werden. De marteltechnieken worden beschreven en je ziet ook de isoleercellen. Rudolf vraagt of wij een deur dicht willen doen, om te ervaren hoe het voor de gevangenen geweest moet zijn. Heel erg beklemmend! Het is een indrukwekkend museum wat je gezien moet hebben om een indruk te krijgen van het regime.
Op de weg terug naar de auto komen we langs een groenteboer en kopen hier wortels, bananen, appels en tomaten. Bij elkaar nog geen €5,-.
Mam bedankt de eigenaresse en ze krijgt gelijk een grote glimlach en knuffel terug. Zo gaat dat als je bij de lokale ondernemer koopt.
Daarna gaan we naar wat luchtigs, het museum of Venice Art Masks. Hier in Shkodra zit dé fabriek van de Venetiaanse maskers. We krijgen een korte rondleiding door de fabriek waar de dames geconcentreerd aan het werk zijn. De echte maskers worden van papier machee gemaakt en niet van plastic zoals je ook ziet. Iedere medewerker heeft zijn eigen specialiteit en het duurt ook een dag om alles goed te laten drogen, voordat ze verder gaan met het volgende onderdeel. Naast maskers maken ze ook kunstobjecten, prachtige artistieke maskers die op zichzelf al een hele muur kunnen vullen. We bedanken de medewerkers 'Valeminderit' en er komt een lach op diverse gezichten.
Na de fabriek, waar geen foto's gemaakt mogen worden, gaan we naar de shop. Daar mag je overal foto's van maken, want dat is het eindproduct.
De eigenaar heeft acht winkels in Venetië en een in Las Vegas. Daarnaast exporteert hij naar Dubai, Australie, Oostenrijk en waar naar toe je maar wil. Een aantal maskers zijn gebruikt in de film 'Eyes Wide Shut' van Tom Cruise.
Mam koopt een armbandje en wij kopen een klein masker. Als je hier in de buurt bent is dit uitje zeker de moeite waard.
Oja, na afloop mocht mam toch twee foto's maken in de fabriek. Niet van de productie, maar wel van twee schilderijen.
Nog even boodschappen doen bij de Spar. Hier zien we weer de sloppenwijk en de bedelende kinderen. Die deze keer zelfs eten uit de tas proberen te stelen en als dat niet lukt lopen ze helemaal mee naar de auto. Gelukkig gaan ze wel aan de kant, want dat hoor je ook dat ze dan voor en om je auto heen blijven staan.
Koman en Prekali
Mam gaat op excursie naar Koman Lake. Ze vertrekt om 08.00 uur, wat uiteindelijk 08.30 wordt vanwege een te kleine auto voor het aantal personen. Dus er moet een tweede auto bijkomen. Ze komt weer terug om 18.00 uur.
Ze bevestigd wat wij al hoorden dat de weg naar Koman vol gaten en kuilen zit, dat het geen fijne weg is om te rijden en dat je camper of auto in één uur vijf jaar ouder wordt. Daarnaast ziet ze veel afval in het Koman Lake, veel plastic flesjes, veel rotzooi. Het was een mooie tocht, maar misschien wel mooier in de brochures dan in het echt.
Wij rijden met de auto naar Prekali, een dorpje (eerder gehucht) in het binnenland. Eerst bezoeken we een oude originele Ottomaanse brug vlakbij Shkodra. Erg mooi om te zien en het was er niet druk met andere toeristen.
De route naar Prekali is met mooie rotspartijen en helder water. Hier kan je amper met twee auto's langs elkaar, maar de route is prachtig. Prekali is echter een gehucht en daar eindigt ook de asfalt weg. Je kan met een 4WD / jeep wel offroad verder richting Theth.
Verjaardag Lianne
Dit is waarom mam naar Albanië is gekomen. Rudolf heeft de luifel versierd met slingers en natuurlijk een 50 tekening. Mam heeft de cadeautjes meegenomen uit Nederland en een aantal lieve kaarten van familieleden. Dat was een leuke verrassing. Ook verrassend waren alle appjes die ik kreeg van de familie en vrienden, Rudolf had ze een seintje gegeven dat ik 50 werd. 's Avonds zijn we gezellig met zijn drieën uit eten geweest in het restaurant op de camping, aangeboden door de vriendengroep uit Winterswijk. Het was niet te missen die dag, en voordat je het weet is de dag zo weer voorbij.
Krujë deel 2
Mam leek het leuk om een bazaar te zien en we moesten haar toch naar Tirana Airport brengen dus konden we weer mooi Krujë even bezoeken. Dit was mooi te koppelen.
Natuurlijk heeft ze een tapijt gekocht en wel bij de winkel waar wij zelf er ook een gekocht hebben. Ze moest er wel even over nadenken, maar is toch overstag gegaan. Deze mevrouw is zelf 77 en maakt nog steeds de tapijten zelf. Ze verkoopt ze ook aan winkels in Gjirokaster en Berat, maar ja haar leeftijd schiet al op en ze heeft geen opvolger (aldus haar zoon).
Mam geeft haar een dikke knuffel en we krijgen nog een klein aandenken mee. Weer een heerlijk bezoek aan dit winkeltje, ik kan het iedereen aanraden. De enige winkel waar nog handgemaakte tapijten worden gemaakt, je kan het zien aan het weefgetouw wat in gebruik is.
We gaan nog wat eten in een traditionele taverne, waar Misty ook mee naar binnen mag en daarna rijden we door naar Tirana. Samen met mam kijken we nog even in de vertrekhal (waar ook de aankomsthal is :-) om alvast te checken of alles duidelijk is voor morgenvroeg. Dan komt toch echt het afscheid.
Een mooi afscheid met een lach en een traan, wetende dat we elkaar snel weer zullen zien en dat het goed gaat met ons allebei. Love U mam.
Theth
Nadat we vrijdag even bijkomen van de intensieve week gaan we op zaterdag een stukje rijden richting Theth. Ik zou het heel graag willen bezoeken, de caravan in Boge parkeren en dan met de auto verder rijden naar Theth.
Dus gaan we even testen en dat is maar goed ook. Ik besef al snel dat Rudolf gelijk heeft. De weg is erg smal en je kan er met kunst en vliegwerk met twee auto's langs elkaar rijden. Mits je stopt en in de berm gaat. Dat kan met een caravan van 7,5 meter echt niet.
De route is echter wel prachtig en pas na Bogë begint de klim pas echt. Dat hebben wij niet gedaan, want we hadden gewoon korte broek aan. In Bogë was de temperatuur al gedaald naar 14 graden en het begon ook te regenen.
Snel terug naar Shkodra, waar het warm en droog was. Het werd dus geen Theth, maar direct door naar Montenegro. (waar het nu ook regent haha).
Ik kan Albanië iedereen aanraden, mits je ook bij de lokale ondernemer in de niet toeristische gebieden op bezoek gaat. Dan ervaar je het land nog intenser dan als je alleen de toeristische dorpen en gebieden bezoekt. En dat je toerist bent zien ze zo en dan kan de prijs altijd net iets hoger zijn ;-).
Warme groet uit het regenachtige Montenegro,
Lianne
Comments