Zuid-Frankrijk en Italië

Derde Kerstdag, 27 december arriveren we in Zuid-Frankrijk op camping La Vieille Ferme gelegen naast Marineland aan de Cote d'Azur. De camping is even dicht geweest en het is de eerste dag dat ze weer open zijn. Het is gelijk druk, de camping zit voor 70% vol en zal de dagen daarna zo goed als volledig bezet zijn. Er zijn weinig campings geopend in deze periode in dit gebied dus het is ook wel logisch

Wat doen we dan als allereerst? Juist ja, de caravan schoonmaken, de auto schoonmaken, de kleren wassen, boodschappen doen. Maar wel onder het genot van de zon. Heerlijk even weer alles fris.

Roquefort-Les-Pins

Daarna op bezoek bij familie (oom en neef van Lianne) in Roquefort-les-Pins. Altijd als we op doorreis zijn en we komen in Zuid-Frankrijk dan gaan we er even naar toe. Ze wonen er prachtig en het voelt altijd als een warm welkom. We worden uitgenodigd voor oudjaarsdag en besluiten daarom twee dagen langer te blijven.

Op oudjaarsdag is het een bont gezelschap van diverse nationaliteiten. Het mooie is dat ik moeiteloos switch van het Engels naar het Duits, naar het Nederlands. Alleen het Frans spreek ik niet vloeiend, maar begrijp wel veel. Mijn neef heeft veel lekkernijen in huis gehaald en gemaakt. Verse tonijnsalade, oesters, tomaat op bladerdeeg en natuurlijk bakken we appelflappen en oliebollen. Om de bourgondische bitterballen niet te vergeten! Persoonlijk vond ik de appelflappen erg lekker, maar mijn neef had ook een goede assistente om deze te maken (;-)). Gezellig en waardevol om dit zo samen te doen. Hoe mooi kunnen kleine geluksmomenten zijn.

Voordat we weggaan maakt Rudolf nog een foto van Lianne en haar oom die alweer in de tachtig is. Weer zo'n geluksmoment.

Vuurwerk

Ze kennen het zeker in Frankrijk, maar ze knallen het niet vanaf de 29e al af. Oud- en Nieuwjaar is nog nooit zo rustig geweest. In Zuid-Frankrijk houden ze zich netjes aan het afsteekverbod, en alleen bij de jaarwisseling wordt het afgeschoten. Wat een verschil met Nederland waar je dagenlang bestookt wordt met diverse knallen.

Helaas vindt Misty het vuurwerk niks en om 00:00 uur heb ik een trillende hond op schoot. Gelukkig is dit na een kwartier voorbij, maar dat extreme trillen is niet fijn voor haar en ons.

Italië

Zondag 1 januari 2023 rijden wij Italië binnen. Het is rustig op de weg, wat prettig is met al die tunnels langs de Bloemenriviëra richting Genua. We eindigen op camping Miramare net onder Livorno, waar we twee nachten blijven.

Ik zag de zee

In Frankrijk had ik haar al gezien, maar in Italië was zij toch weer anders.

Helder van kleur, met haar grillige kustlijn, echte rotsen en stenen. De golfslag rustig en kalmerend. Ik zag de zee zoals zij kan zijn, ik zag haar deze keer echt.

Mijn adem daalde gelijk, dit voelde heerlijk en ontspannen.

Pisa

Omdat we in de buurt waren hebben we Pisa bezocht. Deze stad heeft twee belangrijke attracties. De scheve toren en Misty!

Wat een belevenis was dit. Al op de parkeerplaats had Misty haar eerste fans en aangekomen bij het gebied waar de toren van Pisa staat had ze veel aandacht van mensen over de hele wereld. Van Italië tot Zuid-Afrika en tot China.

Haar trotse uitstraling groeide bij elke stap. Ze liet zich aaien, knuffelen en op de foto zetten. En dat ondanks ze voor de eerste keer in een drukke en grote stad was. Wat een prachtige hond en wij mochten haar trotse begeleiders zijn.

Daarna gewoon weer met beide benen op de grond boodschappen doen bij de Lidl en op weg naar nieuwe avonturen............