Vesuvius
Op donderdag 6 januari zijn we naar de Vesuvius gegaan, dit is een vulkaan met een grote krater vlakbij Napels. We hebben hiervoor van tevoren tickets voor gereserveerd. Deze kan je online bestellen via Vivaticket. Dit moet je echt doen, want op de berg heb je geen bereik met je mobiel en worden geen 'losse' tickets verkocht aan de kassa. Je reserveert online een datum en tijdstip. Je mag een half uur voor je tijd, tot anderhalf uur na je gereserveerde tijd naar binnen.
Aangekomen bij de parkeerplaats, die als wij er zijn even gratis is, is het zoeken en draaien voor een plekje. De parkeerplaatsen zitten namelijk langs een weg. Met je camper parkeren is niet aan te raden, het is een smalle weg waarlangs je parkeert en het is druk. Maar je ziet er wel een aantal die het gewoon doen.
Vanaf daar kan je kiezen om omhoog te lopen tot de entree (45 minuten), of een shuttlebusje nemen.
Eerst willen we gaan lopen i.v.m. Misty (onze Duite dog), maar na een stuk gelopen te hebben gaan we toch terug voor het shuttlebusje. Kosten €3,- per persoon heen en terug. Voor Misty betalen we ook, want ze kan niet op schoot.
Bij de entree is het druk, er staat toevallig een groep ruiters met paarden, souvenirs worden verkocht en bezoekers komen tot de ontdekking dat ze een kaartje online hadden moeten kopen.
Bij de entree waan je je ook gelijk op de vulkaan. De grond bestaat uit rotsen en gruis en is bruin van kleur. Vanaf de entree is het nog 45 minuten klimmen naar de top waar je de krater kan zien. Op de top zelf kan je nog 1 km lopen rondom de krater met of zonder tourguide (hier moet je wel natuurlijk weer extra voor betalen).
Voor mij (Lianne) loopt het toch iets minder soepel omhoog. Hier merk ik des te meer dat ik door de CVS totaal geen conditie heb. Rudolf heeft zelfs mijn rugtas erbij genomen (dus hij draagt nu 2 rugtassen en heeft tevens Misty aan de lijn vast) en nog moet ik om de zoveel meter stilstaan. Mijn hartslag zit continue rond de 150 per minuut, met uitschieters naar 160 tot 170. Ik zie kleine kinderen sneller omhoog wandelen dan ik. Confronterend, maar toch zet ik door. Eigenlijk niet goed om reserves aan te spreken als je nog in je reserve zit.
Vlak onder de top staat een huisje met een snackpunt. Hier rust ik, neem een kopje thee, dextro energy en wat eten. Rudolf loopt verder, de top zou nog een klein stukje zijn, maar ik kan echt niet meer.
Het eten doen me goed en besluit toch nog even door te buffelen en ook ik wordt beloond met het uitzicht op de krater. Wat bijzonder, een groot gapend gat in de berg, en hij dampt/rookt ook nog. Bij helder weer heb je zelfs uitzicht op Capri en natuurlijk ook op Napels. Prachtig om deze wandeltocht te maken. We besluiten om niet om de krater heen te lopen, want dit is voor mij al een hele opgave om alleen al naar boven te lopen.
Naar beneden gaat iets makkelijker, lijkt eenvoudig, maar dit vereist kracht op de bovenbenen en knieën. Gelukkig kunnen we met het shuttlebusje weer verder naar beneden, waar de auto op ons wacht op de parkeerplaats.
En Misty? Misty kreeg weer alle aandacht tijdens de wandeltocht en heeft deze met gemak volbracht.
Salernitana 1919
Salernitana? Nooit van gehoord? (Wij ook niet hoor haha)
Dit is dé voetbalclub van Salerno. Dat heeft toch elke stad of dorp? Klopt, maar Salernitana voetbalt zelfs in de serie A van Italië. ( Stadion voor 37000 toeschouwers)
Deze voetbalclub traint tegenover de camping waar we staan en het is leuk om te zien hoe de fans staan de wachten bij de poort voor een handtekening en foto van een van de spelers. Er is veel security bij aanwezig. Komt waarschijnlijk ook omdat het nu nog kerstvakantie is.
Het lukt mij om een selfie te maken met de Argentijnse voetballer Federico Fazi (google maar even). Frank Ribery heeft er ook gespeeld en de Nederlander Tonny Vilhena speelt er op dit moment en hij heeft zelfs gescoord afgelopen weekend.
Wat nog leuker is, is dat de voetballers lunchen op de camping. Het restaurant op de camping ziet er wat kaal uit. Maar er zullen wel goede maaltijden geserveerd worden als de voetballers daar eten. Dat klopt helemaal, de diverse soorten spaghetti zijn vers en lekker hebben we zelf ondervonden.
Paestum
Wat zijn we aangenaam verrast door Paestum, wat een verassing. Een archeologische stad zo'n 40 km ten zuiden van Salerno waar drie goed bewaarde tempels (Basilica / Hera, Neptunus en Athene) te zien zijn. Zelfs beter dan in Agrigento op Sicilië. Paestum staat niet voor niks op de werelderfgoedlijst van Unesco
Bijzonder groot zijn de tempels en we blijven ons afvragen hoe ze toch gebouwd zijn. Het is heerlijk rustig en de zon schijnt. Dit maakt het allemaal nog mooier. Helaas mag Misty niet het museum in, maar daar buiten wandelen is al erg mooi. Het museum schijnt wel een aanrader te zijn, met vondsten van de stad die te zien zijn.
Het park van Paestum nodigt uit om op een van de vele plekjes te gaan zitten en je in te beelden hoe de stad destijds was, in al haar levendigheid. Met alle winkeltjes, zelfs een zwembad (wat uniek voor die tijd is), of gewoon om te genieten in rust onder een van de prachtige bomen.
Wij hebben in ieder geval weer genoten van deze week. We wilden eigenlijk nog met een scooter langs de Amalfikust. Maar daar is het niet van gekomen. Op de dag waarop we het gepland hadden, werd het slecht weer met veel regen en harde windstoten. Dus dit blijft nog op ons lijstje staan voor een volgende keer. Nu gaan we weer verder naar het zuiden van Italië........
Ciao vanuit Salerno
ความคิดเห็น