Vanuit Sicilië kun je met de veerboot in een half uurtje naar het vaste land van Italië en dan kom je aan in Calabrië. Een regio die vaak overgeslagen wordt door de toeristen en waar je meestal alleen doorheen rijdt. Dat hebben we deze keer niet gedaan, nou ja voor een klein deel dan.
We zijn beland bij agriturismo Rudi in Gallina / Reggio Calabria. Deze had ik al gespot toen we naar Sicilië gingen en is ideaal om te bezoeken op de terugweg (of heenweg haha) van of naar Sicilië.
Wat een parel! Een kleine agriturismo, prachtige plekken, met voortreffelijk sanitair. Maar ook een heerlijk restaurant met producten van eigen land, goede eigen wijn en een gastheer waar je U tegen zegt.
Grotendeels stonden we alleen, maar dit was helemaal niet erg. Terwijl we dat op andere campings minder leuk vonden, was het hier juist genieten. Van de rust, de vogels, uitzicht op de Etna, de wandelingen met Misty in de natuur en van de ontspannen sfeer.
Het "spookdorp" Pentedatillo
Dit dorp ligt tegen een berg aan, die eruit ziet als een hand door de vijf pieken in de berg - minus twee pieken die inmiddels afgebroken zijn. Het bijzondere is echter dat het een bijna verlaten dorp is. Het was helemaal verlaten, maar sinds het begin van deze eeuw heeft een groep kunstenaars en vrijwilligers het dorpje weer een klein beetje leven ingeblazen.
Voor ons was het vrij stil en leeg. Veel vervallen huizen, stille steegjes, prachtige uitzichten en één winkeltje wat open was. Dit was het macrame winkeltje, maar wat een speciale plek. Je komt binnen in een wereld van lampen, licht en macrame. Heel speciaal om te zien, prachtig aangekleed en een zeer vriendelijke kunstenares die erg blij was met ons bezoek.
Dankzij de tip van Adolfo van agriturismo Rudi zijn we hier geweest en kunnen het iedereen aanraden. Helemaal als het seizoen iets gevorderd is, dan is er vast nog meer open en zal er meer reuring zijn.
Het Venetië van Calabrië - Scilla
Nog zo'n goede tip van Adolfo!
Het eerste wat opvalt is een op de rots gebouwd kasteel ( Castello di Ruffo), die nog steeds te bezoeken is en prachtige uitzichten heeft. Je ziet Sicilië tot Stromboli en Tropea in het Oosten. Zeker een aanrader, voor maar €2,- p.p. te bezoeken. Vergeet niet de expositieruimte in te lopen, want alleen op die manier komt je op het bovenste punt van het kasteel.
Aan de ene kant van het kasteel heb je een lange boulevard met zandstrand, wat in de zomer vast en zeker lekker druk is. Aan de andere kant van het kasteel heb je 'klein Venetië'. Een oude visserswijk die gebouwd is op houten palen en waar de huizen direct aan zee liggen. Dit hebben we bezocht en wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben. Je moet er wat voor over hebben, een flinke wandeling naar beneden (en dus ook weer omhoog).
En dan vergeet ik bijna de autorit er naar toe, want we zijn door wegwerkzaamheden/file omgereden en daardoor twee keer verkeerd gereden.
De sfeer, de smalle straten, de kleurrijke vissersbootjes, de kleine kerken, de restaurants wij vonden het geweldig om te zien. Bij een restaurantje ontmoeten we een stel uit Canada die op reis zijn door Italië, waar we gezellig mee gepraat hebben.
De vissers gaan er nog steeds regelmatig op uit. Traditioneel wordt hier zwaardvis gevangen en dat zie je op veel menukaarten dan ook terug.
En we hadden een klein beetje geluk met het weer. Een stralende zon, waardoor alle kleuren er op de foto's nog mooier uitkomen en door het mooie weer konden we zelfs de eolische eilanden zien liggen.
Adolfo had nog veel meer tips. Voor wandelingen in de bergen en in het nationale park, nog andere spookdorpen, de stad Reggio Calabria, het schildpad opvang centrum langs de zuidkust en ga zo maar door. Daar zijn we (helaas) niet allemaal aan toe gekomen.
De volgende keer niet doorrijden, maar stoppen bij agriturismo Rudi :-) en deze prachtige streek bewonderen.
En nu? Op naar Puglia!
Ciao Lianne en Rudolf (en een poot van Misty)
コメント