Pasen in Griekenland

Voordat we Pasen in Griekenland kunnen vieren rijden we eerst van Ouranoupoli naar Kato Gatzea op het schiereiland Pilion. Hier zitten twee campings naast elkaar en we kiezen voor camping Sikia vanwege de net iets betere recensies. Later zal blijken dat camping Hellas een nieuw sanitair gebouw heeft en misschien wel iets betere wifi. Beide campings zijn heerlijk en liggen direct aan zee. Maar eerst ons vertrek uit Ouranoupoli.

Vertrek Ouranoupoli

De caravan staat op een kleine verhoging. Met de auto ervoor ging het erop rijden erg makkelijk, maar eraf met de caravan achter de auto lukt niet vanwege allerlei palen en de elektra-kast die er staat.

Dat werd dus letterlijk manouvreren met de mover. De caravan hing scheef toen een wiel de drempel af was en ik had mijn handen voor mijn ogen. Gelukkig ging het andere wiel er ook snel vanaf.

Daarna moest de caravan achter de auto. Dit ging niet soepel. Het neuswiel stond wat scheef, wat betekende dat Rudolf flink heen en weer moest rijden met de mover. Doordat de weg ook iets scheef omhoog liep was dit wat lastiger, maar na veel getrek en geduw was het gelukt. Dachten we.............

We hadden voor zekerheid de handrem erop gezet en daarmee deden we een poging om de camping af te rijden. Niet dus.

Al bij de receptie, of eigenlijk gelukkig al bij de receptie viel de caravan van de trekhaak af. Zo pats op de grond!

Je moet je niet voorstellen als dit op de snelweg was gebeurd, dan had de schade veel groter kunnen zijn.

We kregen gelijk hulp van de campingeigenaar en een mede vakantieganger. Aangezien de caravan te zwaar is om op te tillen bij het neuswiel, moesten we eerst het neuswiel omhoog draaien. Gelukkig ging dit goed, alleen kwam hij niet hoog genoeg om op te trekhaak te zetten. Dus moesten er beton blokken onder, om het neuswiel wat hoger te krijgen. Na veel gedoe is dat uiteindelijk gelukt. Het veiligheidskoord was ook losgerukt, dus hebben we met een karabijn weer vast kunnen maken. Uiteindelijk waren we 45 minuten verder toen de caravan weer goed op de trekhaak zat.

We konden op weg, dachten we. We reden weg en toen maakte de caravan nog steeds een raar geluid. Hadden we de mover er nog op staan die hadden we er weer op gezet om de caravan makkelijker op de trekhaak te krijgen.

Hoe bedenk je het? Maar goed door alle drukte, adrenaline, spanning stapel je fout op fout en dan gebeurt dit.

Eind goed al goed? Jazeker, we zijn veilig aangekomen op camping Sikia op het schiereiland Pilion. En nee, we hebben geen ruzie gehad, niet gescholden of gevloekt en elkaar geen verwijten gemaakt. Na afloop elkaar wel een dikke knuffel gegeven dat het goed is gegaan.

Pilion

Pilion is een prachtig schiereiland. Deels toeristisch, deels authentiek. De hoofdweg loopt van Noord naar Zuid en wil je het eiland over dan moet je daar even de tijd voor nemen.

Over 30 kilometer doe je zo 50 minuten en de wegen zijn op sommige delen iets minder goed dan op de hoofdweg.

We hebben Agios Ionannis bezocht. Een dorp waar maar één weg naar toe loopt, deze slingert én is smal. Het is zeker de moeite waard, want het dorpje heeft prachtige blauwe stranden.

Daarna gingen we verder naar Tsagkarada, een bergdorp op een helling. In dit dorp staat op het centrale plein de grootste en oudste (1000 jaar) plataan in Griekenland. Wat een magnifieke boom! Onder de boom kan je op een terras genieten van de boom en een kop koffie/thee.

Tenslotte bezochten we het bergdorp Milies. Dit is het eindstation van een treinrit door de bergen. Het is een smalspoortrein en brengt je vanuit het dal omhoog. Daarnaast is het een beginpunt van mooie wandelingen langs het smalspoor.

Op paaszaterdag (15 april in Griekenland) willen we een bezoek brengen aan Makrynitsa. Dit is een dorpje ten oosten van Volos hoog in de bergen. In dit dorp worden geen auto's toegelaten vanwege de steile keienstraten en het heeft een beschermde status.

Google maps leidt ons via de kortste route. Deze route is echter wel wat uitdagend. Regelmatig zonder vangrail, waardoor ik zelfs denk 'als dit maar goed gaat'.

Boven aangekomen blijkt dat alle Grieken hetzelfde hebben bedacht. Het is mega druk en een parkeerplaats vinden is onmogelijk. De dichtstbijzijnde parkeerplaats was op 5 km lopen.

Gelukkig is er een vriendelijke verkeersbegeleider die ons aangeeft dat de andere kant de berg af een veel betere weg is. Dat klopt inderdaad. We stoppen onderweg nog even om een paar uitzicht foto's te maken van Volos, maar de weg is lekker breed en we zijn snel weer beneden in het dal.

Pasen in Griekenland

Het Griekse orthodox Pasen valt niet altijd samen met het katholieke paasfeest. De Grieks Orthodoxe kerk gaat uit van de oude Byzantijnse kalender en daardoor kan het zijn dat Pasen in Nederland vroeger valt of later dan in Griekenland.

De week voor Pasen wordt elke dag groot genoemd, dus grote maandag, grote dinsdag e.t.c. En elke dag staat in het teken van iets en worden allerlei voorbereidingen getroffen.

Ze hebben ook paasbrood, maar wel met een rood ei erin. Bijna alle eieren zijn rood, teken van bloed en leven.

Op zaterdag avond is er een mis in de kerk. Iets voor middernacht gaan de lichten uit en vervolgens verlicht de priester de kerk met een kaars die door het Heilige Licht is aangestoken. Alle mensen hebben dan ook een kaars bij zich die aangestoken wordt. Om middernacht luiden de kerkklokken en wordt vuurwerk afgestoken.

Op camping Ouranoupoli hadden we een Roemeens stel ontmoet, die toevallig ook weer in Kato Gatzea stonden. Althans op de camping naast ons.

We hadden leuk contact en op Paas Zaterdag hebben we samen gegeten en veel gehoord over de tradities. Zo vertelden ze ons dat Roemenië als enige land op de Balkan niet de Slavische taal heeft, maar de Germaanse. Het lijkt wel wat op het Italiaans.

Door hun verhalen besloot ik op de zaterdagavond vlak voor middernacht naar de kerk te lopen. De dienst begon al op 23.00 uur, konden we op de camping horen. Boven op de kerk staan luidsprekers in deze periode.

Bij de kerk aangekomen stond het plein voor de kerk vol, de straat stond vol en iedereen had lange kaarsen bij zich. Ik had een klein lichtje bij me.

Wat was dit bijzonder om mee te maken. Om 00:00 uur luidden de kerkklokken, geeft iedereen elkaar een hand en wenst elkaar iets, vuurwerk werd afgestoken. Het was prachtig om te zien, werd er zelfs emotioneel van. Daarna gaat iedereen met de brandende kaars weer door het dorp terug naar huis. Het was prachtig om al die lichtjes achter elkaar te zien.

Het werd laat die nacht, maar het was meer dan de moeite waard.

Gelukkig is camping Sikia een heerlijke plek om te ontspannen en dat is precies wat we de Griekse Paasdagen hebben gedaan.

Chairetismous apo camping Sikia - Kato Gatzea