Als je van Athene naar Peloponnesos rijdt ontkom je er niet aan. Je rijdt over het kanaal van Korinthe, dus zeker een reden om even te stoppen en een kijkje te nemen. De Peloponnesos schijnt heel mooi te zijn. Iedereen hoor je erover, de natuur, de stranden, de leuke dorpjes. Wij zijn benieuwd.
Kanaal van Korinthe
Een 'must see' volgens de boekjes en dat was het ook. De romeinse keizer Nero stelde als eerste voor om een kanaal te graven, zodat schepen van Italië niet helemaal om Peloponnesos heen hoefden te varen. Het duurde echter tot 1893 voordat het 23 meter brede kanaal daadwerkelijk gegraven werd.
Zowel vanuit het noorden als het zuiden is er een afslag naar het kanaal, heel makkelijk om even te stoppen als je onderweg bent. Als je erover heen rijdt is het al indrukwekkend, maar als je erop staat? Wauw wat een bijzonder kanaal. Op de brug kijk je steil naar beneden en is minder geschikt voor mensen met hoogtevrees. Ik had ook gehoord dat mensen soms duizelig werden, maar van alles niks bij mij. Het was gaaf om op de brug te staan. Helaas hebben we geen schepen gezien die er door heen varen, want ze waren aan het werk.
Tegenwoordig kunnen de grote tankers er überhaupt niet meer doorheen, sommige cruiseschepen nog wel en dat schijnt een heel mooi gezicht te zijn.
Het is wel een toeristische plekje, want de reisbussen met scholieren en cruisereizigers stoppen er ook. Het kan dus druk zijn, maar het is zeker de moeite waard vinden wij.
Mycene
De belangrijkste historische vindplaats op Peloponnesos. Het is een oude stad, of wat ervan over is, van 1200 v.C. Pas in 1874 is het complex herontdekt en als je er nu rondloopt zie je alleen resten stenen en heb je veel inlevingsvermogen nodig om te kunnen zien wat het was.
Wel mooi is de Leeuwenpoort waar je onderdoor loopt als je de stad betreed. Deze is goed intact gebleven zo ook de Tombe van Atreus. De Mycenen begroeven hun overledenen in tombes en ze kregen genoeg eten, drinken en wapens mee voor de reis door de onderwereld.
De tombe vond ik het mooiste van Mycene, deze is echt goed bewaard gebleven. En de uitzichten vanuit de ruïnes over de omliggende heuvels is ook prachtig. Het stadje zelf had ik wat minder mee. Toch schijnt het aardig populair te zijn, gelukkig waren wij er pas om 17.00 uur en met 1,5 uur hadden we het ook wel gezien.
Hierdoor konden we de volgende dag verder reizen naar Gythio helemaal in het zuiden van Peloponnesos (op het middelste schiereiland)
Gythio
Er waren twee redenen waarom ik daar naartoe wilde; het scheepswrak en het dorpje Monemvasia.
We verbleven op camping Meltememi. Redelijk grote camping, met nieuw sanitair. Het gebied is ook geschikt om te surfen vanwege de wind die er waait. Nadeel is dat ze geen ramen in de douches hebben gemaakt dus er waait een koude wind het sanitair in. Dat was af en toe flink bibberen.
Het strand voor de camping is bijzonder, want in juli komen de zeeschildpadden hier om hun eieren te leggen. Een maand later komen de kleine schildpadjes uit het ei en zoeken hun weg naar zee. De nesten worden beschermd met bamboe stokken. Op dit hele lange stuk strand - waar nog meer campings aan liggen - staan dus geen strandstoelen en parasols in de zomer. Het is jammer dat het geen juli is, ik had de schildpadden graag willen zien.
Bij Gythion ligt ook een scheepswrak op het strand. Het wrak is daar in de jaren tachtig gestrand. Volgens geruchten werd het gebruikt voor sigarettensmokkel. Ze hebben het gewoon laten liggen. Het is bijzonder om te zien dat op zo'n mooi strand een groot wrak ligt. Inmiddels komen veel toeristen er kijken, dus ik snap wel dat het nu interessant is om het te laten liggen.
Rudolf is het water in gegaan en heeft het wrak van dichtbij gefilmd, of dat goed is gegaan zien jullie vast wel in de weekvlog :-) haha.
En dan op weg naar Monemvasia. Het ligt op zo'n zeventig kilometer van de Gythio, helemaal op het rechter schiereiland. Je rijdt er dan ook zeker zeventig minuten over om er te komen. De weg ernaartoe is verrassend goed, zoals veel wegen hier in Griekenland deze zijn echt stukken beter dan bijvoorbeeld in het zuiden van Italië.
Monemvasia is ooit door een aardbeving van het vaste land gescheiden en nu via een dijk weer verbonden met het vaste land. Monemvasia stamt af van het Grieks voor 'enkele toegang'. Er is maar één poort waar je de stad kan betreden. Dit is een kleine poort, er kunnen geen auto's door.
Als we bij de poort komen zien we meerdere karretjes staan waarop het water, het fruit en de handdoeken voor de hotels gezet worden. Ze worden stuk voor stuk het stadje ingereden.
Als je de poort doorloopt, via een zigzag gang, dan kom je aan de andere kant in een stadje dat er echt uitziet als in de 15e eeuw. Je bent gelijk in een hele andere wereld. Wat een verrassing is dit stadje. De beneden stad is deels gerestaureerd en er zitten kleine winkeltjes, restaurantjes en ook een paar hotels. Bedenk dat je ook met je grote rolkoffer door die middeleeuwse straatjes moet lopen naar je hotel. Ik moet er niet aan denken, maar er zijn mensen die het doen.
De bovenstad is niet gerestaureerd en het is ook een flinke klim ernaar toe. Neem water mee zou ik zeggen. Wij hebben dat niet gedaan. Rudolf had een restaurantje uitgezocht helemaal aan de andere kant (einde) van de stad. Dat lijkt ver, maar het was maar 10 minuten lopen.
Daar hebben we heerlijk geluncht en van het uitzicht genoten. Want het uitzicht is prachtig. Je kijkt ver weg over de zee en als je geluk hebt komen er zeilbootjes voorbij.
Monemvasia is zeker een aanrader. Helaas inmiddels door toeristen ontdekt, gelukkig gingen de scholieren net het stadje verlaten toen wij net aankwamen.
Olympia
Dé plaats waar de Olympische Spelen zijn ontstaan én waar ook nu nog het vuur van de Olympische Spelen ontstoken wordt (bij de tempel van Hera)
Van 776 v.C. tot 393 n.C. werden hier elke vier jaar de spelen gehouden, totdat het verboden werd. In het begin ging het alleen om hardlopen en later kwamen er meer disciplines bij.
De wederopstanding van de spelen gebeurde in 1896 met de eerste moderne spelen in Athene
Wat een complex om te zien. Helemaal nu in het voorjaar nu de bomen in bloei staan. Alle kleuren komen je tegemoet het lichte en donker groen, maar ook paarse en witte bloesem. En dat ruik je ook, helaas kan ik dat niet doorgeven in een blog of in de vlog.
Je ziet ook goed de contouren van de gebouwen, diverse pilaren en er wordt goed omschreven wat het is. Het was heerlijk om hier rond te dwalen.
En je betaalt één prijs van drie bezienswaardigheden, want je kunt ook nog twee musea bezoeken. Wat dat betreft zeker de moeite waard.
En helemaal mooi is dat de ingangstunnel van het stadion nog steeds intact is.
Oja, neem wat water mee voor de wandeling. Op het terrein beperkt schaduw en er zijn geen faciliteiten, behalve toiletten.
We zijn nog naar het museum van de Olympische Spelen geweest. Dit betreft wel de oude spelen, dus je ziet oude medailles en oorkondes, oude posters e.t.c.
Hier kwamen we erachter dat het stadion in 2004 nog gebruikt is voor een wedstrijd kogelstoten. Hier zijn geen faciliteiten voor opgetuigd, dus het is gebruikt zoals het toen was en nu is.
Dus zitten op de grond, geen tribunes, alleen voor de jury, geen gebouwen neergezet voor atleten of pers (hooguit tijdelijke faciliteiten). Alleen de toegangsweg en de hoofdstraat - die nu verkeersvrij is - zijn aangepast.
Na het museum gingen we op zoek naar een supermarkt, maar die stellen hier niet zoveel voor. Wel hebben we heerlijk gyros gegeten in de hoofdstraat. Deze straat is een combinatie van souvenirs winkels, juweliers en authentieke winkeltjes. Er zijn zoveel juweliers, omdat de Amerikaanse cruise passagiers hier komen en veel goud en zilver kopen.
We verbleven op camping Alfios. De sportievelingen kunnen vanaf deze camping lopen naar Olympia, het is maar 1 km lopen. Terug is het echter wel berg op!
Op camping Alfios hadden we geluk dat we een plekje kregen. Op dezelfde dag zou een 'we zijn er bijna' groep arriveren van de ANWB. De reisleiders waren druk bezig met de plaatsen te nummeren en vanaf een uur of twee kwamen de eerste 'equipes' binnen. De camping zat dus vol. Zoals het op tv te zien is, zo is het ook in het echt. Daar is niks aan gemonteerd. Welkomstborrel, samen zingen als iemand jarig is, wasje draaien, restaurantje bezoeken, om 08.30 met z'n allen naar Olympia en zo kabbelt het voort. Erg leuk om te zien.
De Peloponnesos is wat ons betreft zeker de moeite waard. Het laat je een ander Griekenland zien dan het noorden. Het Griekenland gevoel was hier eindelijk een beetje aanwezig. Alhoewel Rudolf nog steeds de plaatjes van Santorini had gehoopt te kunnen zien haha.
Thermoús chairetismoús Lefkada (Lefkas)
Comments