Na het meer van Bled blijven we nog even in Sloveniƫ en wel in de stad Maribor. Een sportieve stad met skipistes waar jaarlijks worldcup wedstrijden worden gehouden. Ook het centrum is erg leuk om te bezoeken. Vanaf de camping konden we er op de fiets naar toe. Er is echter al weer zoveel meer gebeurd dat ik er voor kies om direct over te stappen naar Wenen.
Wat is er gebeurd?
Ik heb iets stoms gedaan wat ik normaal nooit doe. Reis je zes maanden door Europa, let je goed op je spullen, pas je op voor onveilige situaties, maar in Oostenrijk leg je bij een pitstop bij een parkeerplaats je portemonnee op het dak van je je auto!
IK DOE DIT NOOIT! Ik doe dit normaal ook nooit, maar nu wel.
Toen ik terug kwam van het restaurantje bij het tankstation, heb ik de broodjes en mijn portemonnee op het dak van de auto gelegd. We hebben heerlijk de broodjes opgegeten, Misty eten gegeven, even de benen strekken enfin je kent het wel.
Daarna in de auto gestapt op naar Donaupark camping Neuklosterburg vlakbij Wenen. Bij het inchecken voel ik al nattigheid. Ik moet iets cash betalen en kan mijn portemonnee niet vinden.
Samen zoeken we alle reguliere plekken af en dan opeens begint het te dagenā¦ā¦ā¦ā¦
Hij lag bovenop de auto. Hoe stom kan je zijn?
Natuurlijk niet de meest verstandige handeling in mijn leven, maar ondanks dat blijf ik rustig en blokkeren we samen de bankpasjes en creditcard via de bank app. Daarna bel ik er voor zekerheid ook nog even achteraan, gelukkig is het goed gegaan. Dan blokkeer ik mijn rijbewijs via de RDW, en bel ik de verzekering en de ANWB voor nieuwe passen. En de rest, ja wat zat er nog meer in mijn portemonnee? Geld, circa ā¬100,-, de acsi camping kortingskaart, misschien wel de Sligro pas, maar ook een foto van mij en mijn vader.
We hebben alles vrij snel geregeld en zijn niet in paniek geraakt.
Maar toch, de rest van de middag blijft het malen in mijn hoofd, wat als? Stel dat? Hoe dan? Even een middagslaap lukt niet, ook even Netflix kijken niet, ik blijf onrustig. Met als resultaat barstende hoofdpijn. Gelukkig slaap ik die nacht prima en wordt ik aardig fit wakker.
Het blijft malen in mijn hoofd en als we op de fiets weg willen zoek ik weer naar mijn portemonnee. Er zaten ook reistabletjes in en nog wat andere medicijnen als back-up, daar moet ik nu wat anders voor verzinnen.
Komt goed, het komt goed, het is goed. Het is niet anders, maar ja daar leg je je niet zomaar bij neer.
Het komt vast goed.
En mijn portemonnee? Die heeft nu een leven ergens op de snelweg vermoed ik, kapot gereden of toevallig door iemand ontdekt als er file is. Toeval bestaat niet toch? Wie weet vindt iemand hem nog en kan deze persoon de ā¬100,- goed gebruiken.
Op de fiets naar Wenen
Vanaf de camping kan je met een geweldig mooi fietspad naar Wenen fietsen. In circa 45 minuten sta je in het centrum van Wenen. Het is niet een fietspad langs de autoās, maar een apart aangelegde fietsroute. Heerlijk rustig fietsen en voor een groot deel langs de Donau.
Het is echt een hele mooie fietsroute en veel mensen maken er gebruik van, ook de wielrenners, mountainbikers e.t.c. Heel bijzonder dat dit bij deze grote stad is aangelegd.
Af en toe stoppen we om fotoās te maken, we zien veel mooie streetart, de rivier-cruiseboten, leuke restaurantjes en terrasjes en voor je het weet ben je in de binnenstad zonder dat je last hebt gehad van het drukke verkeer.
Ook in de binnenstad zijn er fietsstroken, autoās houden er echt rekening mee.
Prater
Prater? Ja het Prater. Een gigantische attractiepark met kraampjes, voorstellingen, hightechattracties en het is bekend van het enorme Riesenrad (1896) van de Britse ingenieur Walter Basset.
Er is ook een sportpark met voetbalstadion, zwembaden, een renbaan en een wielerparcours.
Je betaalt voor elke attractie apart, dus het is niet Ć©Ć©n entreeprijs voor het hele park. Je kiest waar je in wil en daar betaal je voor. De wildwaterbanen, de achtbanen, diverse spookhuizen, carrousels, mega grote space towers (jij liever dan ik) en natuurlijk schiettenten, suikerspin, blik gooien en āgrijp machinesā.
Als mijn zus naar de kermis gaat, komt ze altijd terug met heel veel knuffel dieren. En voor weinig geld! Ze gooit er ā¬ 1,- in en het lukt haar 9 van de 10 keer om gelijk een knuffeldier te grijpen.
Dus heel veel knuffeldieren voor weinig geld. Voor de vlog probeer ik het natuurlijk ook.
Ik kan niet schrijven of het gelukt is, want deze blog is eerder te lezen dan de vlog te zien is š.
Dus allemaal volgende week vrijdag vanaf 17.00 uur kijken naar de vlog op ons YouTube kanaal.
Het is echt een grote gave kermis / attractiepark. De attracties doen niet onder voor een attractiepark, maar bijzonder is dat je er āvrijā kan rondlopen. Voor mij is het iets teveel prikkels, hoewel ik het gaaf vindt om te zien. Ik had gedacht dat ik wel een aantal attracties zou doen, maar ter plekke is het voor mij teveel prikkels voor de ogen. Volgende keer dan maar?
Hundertwasserhaus
Als je in Wenen bent kan ik dit huis zeker aanraden. Ga even buiten het centrum kijken, weg van de klassieke Weense gebouwen en bekijk dit huis en Hundertwasser Village.
Het is een blok met appartementen uit 1985 van kunstenaar Friedensreich Hundertwasser. Het is een schitterend gebouw met diverse elementen uit Spanje, Venetiƫ en Moorse invloeden.
Elk appartement heeft zijn eigen kleur en tussendoor loopt mozaĆÆek. Je kan er niet naar binnen, maar het is prachtig om te zien.
Wij gaan even zitten bij het Hundertwasser cafĆ©, onder de groene bomen. Heerlijk ontspannen. Bij het betalen blijkt dat de eigenaar uit Kosovo komt. Ze praten niet Oostenrijks en ik vraag of het een speciaal dialect is. Dan blijkt dat ze Kosovoās praten. Hij was actief in de oorlog bij Titoās JoegoslaviĆ« leger en is gevlucht. Het doel was Canada, maar het werd uiteindelijk Oostenrijk.
Daarna lopen we naar de overkant naar het Hundertwasser Village, een overdekt winkelcentrum(pje) ook gemaakt door Hundertwasser.
Het is ontstaan in 1990 als werkplaats, waar de meester zelf zijn eerste inkoopcentrum ontwikkelde. Een romantische dorpsplein als tegenpool van de nuchtere normale winkels
Het hele gebouw is sierlijk ingericht, helaas zitten er nu ook toeristische winkels, maar ook een kunst galerij met replicaās van Hundertwasser.
Wat een prachtige schilderijen, deze wil ik wel in huis hebben. Helaas past dat niet in de caravan, dus worden het vijf mooie kaartjes welke ik thuis zelf kan inlijsten. Zeker een aanrader om te bezoeken als je in Wenen bent.
Helaas is het museum Kunst Haus Wien gesloten tot voorjaar 2024. In dit museum wat vlakbij het huis ligt is de mooie kunst in het echt te bewonderen. Een reden om nog een keer terug te komen š.
Stefhans Dom
Via het centrum starten we de fietstocht terug richting de camping. Omdat het museum dicht was, zou ik graag de kathedraal van Wenen willen zien.
Gezien hebben we het zeker, maar alleen van de buitenkant. Het is megadruk in het centrum, ondanks dat het bijna 30 graden is.
Aangekomen bij het plein zien we dat het vol staat met politie, politiebusjes, motoren, zwarte autoās, āanonieme beveiligingā (die toch zichtbaar is). Dan komt er een motor en auto in beweging en ze rijden om ons heen naar het hotel achter ons. Het winkelend publiek ziet het en blijft staan om te kijken. De politie gebaart ons dat we naar achteren moeten, autoās komen in beweging en ondertussen staan we in de brandende zon te wachten wie er uit het hotel komt.
Na 20 minuten wachten gaan we toch verder fietsen, anders is Misty te lang alleen. Alhoewel zij het, naar het blijkt heerlijk koel heeft gehad in de caravan met 20 graden door de airco.
Via google komen we erachter dat de Iraanse Olie minister Javad Owji en de Saudische Prince Abdulaziz bin Salman elkaar apart hebben ontmoet. Blijkbaar is de OPEC conferentie in Wenen en hebben zij apart met elkaar gesproken. Daarom was er zoveel beveiliging op de been.
Oja, de kathedraal. Stamt uit de 13e eeuw, is in de tweede wereldoorlog grotendeels verwoest en daarna weer opgebouwd. Helaas niet van binnen kunnen zien, wie weet in de toekomst.
Dan rest ons nog een fietstocht terug naar de camping, weer langs de Donau, deels in de zon, deels in de schaduw. Na 45 minuten zijn we weer op de camping, let wel wij fietsen met een E-bike. Zonder E zal je er iets langer over doen, tenzij je een snelle wielrenner bent natuurlijk š.
Misty heeft het heerlijk koel gehad en is blij ons weer te zien. Wij zijn blij dat we weer terug zijn, even uit de zon in de schaduw. Bijkomen van deze belevenissen.
Twee dagen later weer op de fiets naar Wenen
Na een dag rust in de hitte, wasjes draaien, boodschappen doen gaan we toch weer op de fiets naar Wenen. Dit keer is het doel het CafƩ Museum
CafƩ Museum
Sinds 1899 is dit cafƩ aanwezig in Wenen, vlakbij het centrum en vlakbij de vele musea. Het is een typische Weens koffiehuis, waar veel bekenden, kunstenaars en artiesten elkaar ontmoeten. We zijn hier een aantal jaren geleden ook geweest, het was een alternatief voor hƩt cafƩ waar ze de beroemde Weense Sachertorte serveren. Net zoals toen stonden ze ook nu buiten in de rij om bij dit cafƩ de Sachertorte te eten.
Echter bij het CafƩ Museum kan je deze ook nuttigen en de sfeer spreekt ons meer aan, het is meer informeel, ruimtelijker en gemoedelijker.
Let wel het is niet goedkoop!
Eerst hebben we een kleine lunch gehad met een soort tomatensoep en een goulash soep. Deze waren al heerlijk. Als toetje namen we taart. Rudolf de Sachertorte en ik een Schwarzwalderkirsch. Beide taarten waren binnen 2 minuten op en dat zegt genoeg.
Met een goed gevulde maag fietsen we Wenen weer in.
Hofburg
Na de heerlijke en prijzige lunch fietsen kiezen we ervoor om alle musea bij het Hofburg alleen van buiten te bekijken. Daarbij komt dat je voor veel musea moet reserveren, zodat de toestroom geleidelijk gaat.
Het Hofburg is een van de grootste paleiscomplexen van de wereld. Vroeger de residentie van de keizerlijke familie, nu het middelpunt van Wenen voor musea, evenementen en politiek.
Zo kan je er naar de Spaanse rijschool, je weet wel die je ook met het nieuwjaarsconcert ziet. Naar het Sisimuseum, naar de staats bibliotheek, naar de keizerlijke schatkamer, een rondrit maken in een koets of elektrische auto, het wereldmuseum en vast nog veel meer.
Wij kijken de prachtige gebouwen alleen van buiten. Gelukkig is het niet zo druk op zondag, alle winkels zijn dicht en hierdoor zijn er minder mensen in de stad.
Ik had graag het Sisi museum bezocht, die mooie jurken in het echt zien. Echter ā¬17,50 per persoon is wel aardig prijzig. Rudolf had nog wel slot Belvedere willen zien wat iets ten oosten van de stad ligt.
Voor nu is het bij de buitenkant gebleven, want Wenen is zoān leuke stad dat we vast en zeker nog een keer terug komen. De vorige keer regende het en hebben we de mooie gebouwen niet zo goed gezien als nu. Ook het fietsen langs de Donau was heel bijzonder, langs de rijncruises, langs de leuke cafĆ©es die er zijn en de prachtige muurschilderingen. Op de fiets zie je toch veel meer van een stad dan met het OV. Blij dat we de fietsen mee hebben.
Op naar een volgende stad op de fiets?
(Letterlijk) Warme groet uit Katowice (Polen)
Comments