De afgelopen week heeft in het teken gestaan om nog eens goed te kijken wat we nog allemaal moeten regelen en doen. Zodat we zo goed mogelijk bepakt en bezakt op reis kunnen gaan.
Obelink Winterswijk
Zo zijn we nog naar Obelink in Winterswijk gegaan om de laatste kampeerartikelen te kopen. Tevens hebben we daar natuurlijk de vader van Rudolf bezocht. Die woont daar in een verzorgingshuis. Voor Lianne zal dit voorlopig de laatste keer zijn voordat ze hem weer ziet. Rudolf zal hem nog een keertje hem kort bezoeken deze week, wanneer hij nog even gaat kijken bij een wedstrijd van zijn oude teamgenoten van HCW in Winterswijk.
Bij Obelink was het opvallend rustig, we konden voor de deur parkeren en binnen was het ook lekker rustig. Met ons boodschappenlijstje in de hand (door Lianne gemaakt natuurlijk) konden we snel door alle hallen van deze gigantische kampeerwinkel lopen. Natuurlijk zie je altijd nog weer dingen die ook misschien wel handig zijn en die dan weer in de kar belanden.
Trainen met Misty
Ook hebben we nog een halve dag getrained met Misty onze Duitse Dog, onder begeleiding van Yannick een hondengedragstrainer. Misty heeft namelijk nog wel eens de neiging om tijdens het wandelen naar andere honden te "trekken". Ze kan dan soms ook wat grommerig zijn. Wat kan over komen als agressief, maar volgens de trainer is het gelukkig toch meer speelgedrag wat hij signaleert. We hebben deze sessie gehouden in onze oude buurt en onze "ex" buurvrouw was zo aardig om met hun hond Nola mee te werken met de training. Zodat we goed konden oefenen om Misty een ander gedrag aan te gaan leren, als ze andere honden tegenkomt. We hebben er veel aan gehad en ook alle vertrouwen in dat het goed gaat komen met Misty. Daarnaast heeft Misty tijdens deze wandeling haar speelvriend Bram weer ontmoet, samen hebben ze weer uitgebreid gespeeld. Het is genieten als je die twee samen ziet.
Een nachtje naar Den-Haag
We moesten voor de medicatie die Lianne gebruikt, naar Den-Haag om wat stempels op te halen bij het CAK. Om vervolgens nog een extra stempel en zegel bij de rechtbank in Den-Haag op te halen. Zodat we onderweg in het buitenland kunnen aantonen dat de drugs (medicatie dus) die we aan boord hebben legaal is.
Misty hebben we een nachtje achtergelaten bij dierenpension De Driehoek, waar ze het goed heeft gehad.
De bedoeling was om ook naar de broer van Rudolf te gaan in Waddinxveen, maar helaas kon dat niet doorgaan vanwege ziekte. Dus we zijn direct doorgereden naar hotel Valk in Den-Haag. 's Avonds hebben we gegeten bij Simonis in de haven van Scheveningen, waar we allebei gebakken sliptongetjes hebben besteld. De vis smaakt daar toch net altijd even wat lekkerder.
De volgende ochtend zijn we redelijk op tijd opgestaan en hebben we goed ontbeten in het hotel. Om ons vervolgens om 10.00 uur te melden bij het CAK in Den-Haag. Daar hebben we een stempel ontvangen voor één type medicatie. Om voor de overige type medicijnen ook een stempel te krijgen werden we doorverwezen naar het CIBG (ook in Den-Haag, vlakbij het station CS). Maar eerst zijn we naar de rechtbank gegaan voor de tweede stempel voor het zwaarste medicijn. Dit kun je lopend doen vanaf het CAK.
Voor de ingang van de rechtbank had Rudolf, Lianne al gewaarschuwd dat alle zakken leeg moesten, sierraden af en de riem uit de broek. Omdat je door een scanner gaat. Lianne dacht dat is weer zo'n geintje van hem, maar niks was minder waar haha. Lianne was nog nooit in een rechtbank geweest en het was bijzonder om mee te maken. Advocaten in toga, politie, overal beveiliging en uiteindelijk een medewerker bij de centrale balie die vroeg wat Lianne met de drugs ging doen? Even schrikken, maar dit was een grapje. Uiteindelijk hebben we de 2e stempel ontvangen met een zegel erop en zo'n 20 euro armer.
Omdat alle voorspoedig verliep zijn we nog naar het CIBG gegaan (met de auto) om daar de overige, minder belangrijke, stempels voor de zekerheid te laten zetten. Ook hier ging het allemaal vrij makkelijk en stonden we binnen 20 minuten weer buiten.
Vervolgens zeiden we tegen elkaar, we hebben eigenlijk nog nooit het binnenhof gezien. We zijn er nu vlak in de buurt en hebben nog tijd over voordat we weer terug moeten. Dus zo gezegd, zo gedaan en zijn we richting het binnenhof gelopen. Toen we uiteindelijk er bijna waren, bleek dat ze daar aan het renoveren zijn en dat je er helemaal omheen moet lopen. Lianne gaf aan dat ze eigenlijk al teveel had gedaan en gelopen die dag en haar energie wegstroomde. Gelukkig kon Rudolf haar overtuigen om even te gaan zitten bij Dudok om een kopje soep te nemen en om wat aan te sterken. Het was ondertussen ook al bijna 12.00 uur, dus lunchtijd. Deze stop heeft ons beide goed gedaan en zodoende had Lianne weer de energie om toch een rondje om de hofvijver te lopen en vanuit de andere kant het binnenhof binnen te lopen. Of het toeval was of niet maar toevallig kwam net onze vice-premier naar buiten lopen terwijl Lianne naar binnen wilde koekeloeren. Dus we hebben ook nog een minister in haar eigen habitat gespot. Je kan alles van ministers vinden, maar Lianne vond het een leuke verrassing.
Nog een week
Vandaag is het nog precies een week voordat we dan echt gaan vertrekken. Gisteren is de auto APK-gekeurd en de rest van de week moeten we o.a. nog de ACSI-kaart voor 2023 scoren, langs de ANWB voor de meest actuele wegenkaarten en nog de laatste boodschappen doen. Lianne heeft nog een afscheidsbijeenkomst staan van haar werk en Rudolf heeft nog een lunchafspraak met een oud collega. Daarnaast moet de caravan nog worden schoongemaakt en worden ingepakt. We hebben nu veel spullen staan in het chalet waar we verblijven, die weer naar de caravan moeten. Aankomende zondag hebben we nog voor familie en vrienden in een klein gezelschap een soort van afscheidsdiner bij Jannemans in Hardenberg. Dus nog genoeg te doen!
Comments